Prolog.

Prolog.
Przetarłam zmęczone oczy i popatrzyłam po swoim malutkim pokoiku. Ściany wymalowane na pomarańczowo, przy drzwiach stała toaletka, w drugim kącie mała drewniana komoda, na której stały ramki ze zdjęciami tymi magicznymi i mugolskimi. Przy oknie po drugiej stronie stało biurko, a naprzeciwko łóżko, na którym się wylegiwałam, przed łóżkiem stała duża szafa, a na ścianach wisiało parę półek z książkami.
- Lily ! Zejdź już proszę na dół !- krzyknęła moja matka.
- Już idę mamo !- odkrzyknęłam i wygramoliłam się spod kołdry.
Podeszłam do szafy wyjęłam z niej czarne rurki, białą luźną koszulę i czarne sandałki, póki jeszcze mogę to korzystam z pięknej pogody. Poszłam do łazienki, ubrałam się, włosy ułożyłam w loki, na twarz nałożyłam lekką warstwę pudru, oczy wymalowałam tuszem do rzęs, a usta machnęłam raz truskawkowym błyszczykiem.
Wróciłam do swojego pokoju. Do kufra spakowałam książki, kociołek, składniki do eliksirów, kilka stóp pergaminu, parę piór i jeden kałamarz z atramentem. Do drugiej przegrody wpakowałam kilka par spodni, trochę bluzeczek, koszul, sweterków i kilka par trampek i innych butów. Na wierzch naładowałam płaszczyk na wiosnę, na zimę, szaliki i czapki. Do przegrody wsadziłam karmę dla Ellie. Zamknęłam wieko, a moim oczom ukazało się logo Hogwartu: lew, wąż, borsuk i kruk otaczający wielką literę "H". Uśmiechnęłam się i teraz spojrzałam na boczną ściankę gdzie było napisane "Lily Evans. Rok siódmy".
Pociągnęłam za rączkę bagaż i wytargałam go do korytarza, którym właśnie przechodził wysoki i postawny brunet, Charlie.
- Tato, pomożesz mi ?- zapytałam słodko.
- Jasne słonko.- powiedział i ucałował mnie w czoło.
Zabrał kufer i zniósł go na dół. W podskokach zrównałam mu kroku i poszliśmy razem do kuchni.
- Dzień dobry !- przywitałam się, a mama popatrzyła na mnie z uśmiechem.
- Dzień dobry, Lily.- odpowiedziała Melinda.
Usiadłam przy stole i wlałam sobie mleka do płatków. Do jadalni wpadła Petunia z naburmuszoną miną i w swoim szkolnym mundurku.
- Witam.- prychnęła.
- Cześć Petuniu.- uśmiechnęłam się.
Nawet na mnie nie zwróciła uwagi, tylko usiadła i chwyciła kanapkę. Przewróciłam oczami i wróciłam do swojej miski.
- No to dziewczynki, jedziemy waz odwieźć.- powiedział ojciec pocierając dłońmi.
 Uśmiechnęłam się, a Petka burknęła coś pod nosem. Razem z rodzicami wyszliśmy z domu i ruszyliśmy w stronę samochodu, nowiusieńkiego Forda Anglia, który ojciec dostał od swojej firmy. Wpakowałam swój kufer do bagażnika i wsiadłam do samochodu. Petunia i mama zaczęły się kłócić przed domem, znowu. Zawsze, co roku ma dokładnie takie same problemy. Ale to przecież nie moja wina, że to ja jestem czarodziejką. Ach Hogwart... Hogwart, czy to już naprawdę ostatni rok ? Nie mogę w to uwierzyć. Ale zaraz moment...
Wysiadłam z samochodu.Wbiegłam na górę i otworzyłam swoją sypialnię, na parapecie siedziała moja czarna kotka, a bystre piwne oczy wlepiała w okno.
- Ellie ! No właź do tej klatki !- warknęłam na nią, kiedy ta zahaczyła pazurami o pościel leżącą na moim łóżku.- Ellie mówię ostatni raz ! Albo teraz wejdziesz, albo zostawię cię na cały rok z Petunią !
Kotka najeżyła się i wskoczyła do klatki. Zamknęłam ją i wróciłam do samochodu, w którym już wszyscy siedzieli. Moja siostra, była cała czerwona, a mama łypała na nią groźnie co jakiś czas. Wzruszyłam ramionami i usiadłam obok Petki, a klatkę położyłam sobie na kolanach.
Petunia zmierzyła mnie wzrokiem i prychnęła. Podniosłam do góry brwi, ale ta się nawet do mnie nie odezwała.
Ruszyliśmy, najpierw odwieźliśmy czarnowłosą do jej liceum, kiedy stanęliśmy na parkingu jej szkoły. Podała mi rękę, na co wytrzeszczyłam oczy, ale uścisnęłam jej dłoń.
- Do widzenia.- powiedziała władczym tonem.
Uśmiechnęłam się lekko.
- Do zobaczenia, Petuniu.- odparłam, a ta wyszła z samochodu.
Oparłam głowę o  nagłówek i westchnęłam. Tata znowu odpalił silnik i poczułam jak ruszamy w stronę King's Cross. Jechaliśmy przez liczne ulice Londynu, omijaliśmy stare budynki domów i sklepów. Wjechaliśmy w uliczkę gdzie znajdował się Dziurawy Kocioł i wreszcie dojechaliśmy na stację.
Wysiadłam i otworzyłam bagażnik. Kufer i klatkę położyłam na wózku. Weszłam do środka i odwróciłam się do rodziców. Tak jak co roku oczy mieli zapełnione łzami.
Mocno przytuliłam matkę, a sama po policzkach poczułam gorzkie łzy. Następnie wtuliłam się w koszulę ojca, a ten ucałował mnie w czoło.
- Uważaj na siebie, kochanie.- powiedzieli równo.
- Tak jak zawsze.- uśmiechnęłam się.
- Pisz do nas codziennie.
- Oczywiście, mamo.
- Ucz się pilnie.
- Zawsze się tak uczę.
- I pamiętaj,  że cię kochamy.- wyłkała Melinda.
- Ja was też kocham.
Przytuliłam ich jeszcze raz i ruszyłam w stronę bariery na peron 9 i 3/4. Popatrzyłam na niech przez ramię i pomachałam. Rozejrzałam się dookoła i wbiegłam w ścianę.
Poczułam lekkie mrowienie, otworzyłam oczy i ujrzałam magiczny peron. Uśmiechnęłam się i wciągnęłam powietrze mimo, że było czuć tylko smar i spaliny dochodzące z lokomotywy. Wiedziałam, że już wracam do swojego domu. Tam wszyscy mnie akceptowali, nie było wojen między tymi na których mi zależało, a co najważniejsze czułam swoje miejsce na świecie. W magicznym świecie.

_______________________

I jak się wam podobało ? Mam nadzieję, że pomysł wam przypadł do gustu ;> 

Prolog, jak prolog KRÓTKI ;D 

Rozdział pierwszy będzie już dłuższy. 

Dedykacja dla Girl, Klaudii, Cupcake i Skrzata. 

No i jeszcze dla mojej marudy :* Zuzy <3 

Skoro jesteście, to zostawcie po sobie ślad, to zawsze mnie strasznie motywuje *.*

~Hermionija <3